Γιούνκιρντ είναι σκοτεινό, τουλάχιστον, αλλά δεν είναι μόνο ο θλιβερός και καταθλιπτικός τόνος που ακούγεται σε όλη την ταινία που καθορίζει αυτή την παρατήρηση, είναι τελικά και το τέλος που δημιουργεί ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Η ιστορία του Γιούνκιρντ ακολουθεί δύο νεαρούς που ονομάζονται Paul και Anthony που γίνονται φίλοι. Δεν βλέπουμε πώς γίνονται φίλοι και μπορούμε να υποθέσουμε ότι έγιναν φίλοι αρκετά πρόσφατα. Προέρχονται από ελαφρώς διαφορετικά υπόβαθρα και αυτό φαίνεται σε όλη την ταινία. Αν θέλετε να παρακολουθήσετε Γιούνκιρντ, μετακινηθείτε προς τα κάτω στο κάτω μέρος αυτής της ανάρτησης ή παρακολουθήστε Junkyard εδώ (← περιέχει εικόνες που αναβοσβήνουν, προσοχή).
Σκηνή έναρξης από το Junkyard
Η ταινία ξεκινάει με έναν άνδρα και μια γυναίκα να περπατούν σε ένα μετρό. Είναι προφανές ότι έχουν βγει σε βραδινή έξοδο και έχουν διασκεδάσει.
Συναντούν διάφορα άτομα στο μετρό, τα οποία στη δυτική κοινωνία θα θεωρούσαμε ανεπιθύμητους, χρήστες ναρκωτικών, μεθυσμένους ή ζητιάνους για παράδειγμα. Ο άνδρας και η γυναίκα κοιτάζουν από ψηλά αυτούς τους ανθρώπους καθώς περπατούν προς το μετρό. Ένας άντρας μάλιστα έρχεται και του ζητάει ρέστα, αλλά εκείνος τον διώχνει με αγένεια.
Ενώ βρίσκονται στο μετρό ένας άντρας κλέβει το γυναικείο πορτοφόλι και ο Παύλος (ο άντρας) σπεύδει να τον ακολουθήσει, το κυνήγι συνεχίζεται μέχρι να φτάσουν στο ενδιάμεσο τμήμα μεταξύ των βαγονιών.
Ο άνδρας μαχαιρώνεται και στη συνέχεια μεταφερόμαστε σε μια σκηνή αναδρομής όπου βλέπουμε τον άνδρα ως παιδί. Με άλλο παιδί. Βλέπουμε για πρώτη φορά τον Paul και τον Anthony όταν μπαίνουν σε ένα Junkyard γεμάτο σκραπ αυτοκίνητα. Είναι μόλις 12 ετών σε αυτή τη σκηνή και φαίνεται ξεκάθαρα καθώς τα αγόρια τρέχουν μέσα από το πάρκο χαρούμενα σπάζοντας τα ήδη κατεστραμμένα οχήματα.
Βλέπουμε πόσο απρόσεκτοι και αθώοι είναι ο Paul και ο Anthony μέσα από τις πράξεις τους σε αυτή τη σκηνή και δείχνει ότι η άποψή τους για τον κόσμο είναι η ίδια με τους περισσότερους νέους αυτής της ηλικίας. Ενώ συνθλίβουν μερικά από τα ήδη φθαρμένα αυτοκίνητα, τα δύο αγόρια συναντούν ένα παλιό τροχόσπιτο, που στην αρχή φαίνεται αχρησιμοποίητο. Τα αγόρια γελούν καθώς ο Άντονι σπάει το παράθυρο, αλλά μετά βγαίνει μια κραυγή από το τροχόσπιτο, είναι άντρας. Βάζει ένα όπλο στα αγόρια καθώς τρέχουν.
Λίγο μετά βλέπουμε τον Anthony και τον Paul να επιστρέφουν σε αυτό που φαίνεται να είναι το σπίτι του Anthony. Χτυπάει το κουδούνι και μια φιγούρα εμφανίζεται αμέσως στο τζάμι, είναι η μητέρα του Άντονι. Ανοίγει το παράθυρο και δίνει στον Άντονι ένα σημείωμα που τους λέει να πάρει λίγο φαγητό.
Μετά από αυτό, τους βλέπουν σε έναν πάγκο τροφίμων να αγοράζουν τρόφιμα. Η μαμά του Πολ του τηλεφωνεί τότε και μπαίνει μέσα στο σπίτι του. Μετά αρχίζει να βρέχει και βλέπουμε τον Anothy έξω να χτυπά την πόρτα θέλοντας να επιστρέψει μέσα. Βλέπουμε από τη σκοπιά του Παύλου ότι έχει ένα ωραίο σπίτι και μια φροντισμένη μητέρα. Διακόπτονται και οι δύο από το Another banging και η μαμά του Paul βγαίνει έξω για να συνοδεύσει τον Anothy μέσα και έξω από τη βροχή.
Διαφορά μεταξύ των αγοριών
Έτσι μπορούμε να δούμε από αυτήν την πρώτη σκηνή ότι τα δύο αγόρια είναι διαφορετικά, ακόμα φίλοι αλλά διαφορετικοί. Ο Παύλος έχει μια ωραία μητέρα που τον φροντίζει και επίσης φροντίζει τους άλλους, ακόμη και τον Άντονι, ο οποίος φαίνεται να έχει μια λιγότερο τυχερή ζωή. Αυτή είναι η τελευταία φορά που βλέπουμε τον Anthony και τον Paul ως παιδιά, αλλά μας λέει πολλά.
Κάτι που θα ήθελα να πω για αυτήν την ταινία και το πιο σημαντικό για το πρώτο μισό της είναι το γεγονός ότι υπάρχουν τόσο λίγοι διάλογοι, ακόμη και στις μεταγενέστερες σκηνές. Η ταινία καταφέρνει να το πετύχει αυτό σε μια απίστευτα σύντομη περίοδο, δεδομένου ότι διαρκεί μόλις 18 λεπτά.
Σε αυτό το αρχικό πρώτο μισό της ταινίας, διαπιστώνουμε ότι ο Paul και ο Anthony είναι φίλοι, όπως ήταν εδώ και αρκετό καιρό. Αυτό αποδεικνύεται όταν βλέπουμε μια σύντομη ματιά σε μια φωτογραφία που δείχνει τον Paul και τον Anothony ως μικρά παιδιά. Αυτό είναι σημαντικό καθώς καθορίζει κυρίως τις αρχικές μας εντυπώσεις για τα δύο αγόρια και τη σχέση τους. Μας λέει επίσης τόσα πολλά χωρίς να βασιζόμαστε πάρα πολύ στον διάλογο.
Τα δύο αγόρια ενώνουν τα κοινά τους στοιχεία, τα οποία είναι αρκετά. Αλλά τελικά, έχουν διαφορετικό υπόβαθρο και ανατροφή. Η ταινία το υπονοεί αυτό μέσα από αυτό που βλέπουμε στα πρώτα γεγονότα της ταινίας όχι μέσω διαλόγων αλλά μέσω της προβολής μας στην οθόνη.
Αυτό είναι κάτι που μου άρεσε και με έκανε να απολαύσω την ταινία πολύ περισσότερο. Το να μπορείς να απεικονίσεις τόσα πολλά με τόσο λίγους διαλόγους είναι κάτι που δεν έχω δει πολλά στην τηλεόραση, πόσο μάλλον σε μια ταινία όπου έχεις λίγο χρόνο να εξηγήσεις την αφήγηση στους θεατές σου, ο Junkyard μπορεί να το κάνει αυτό με πολύ πειστικό τρόπο και μοναδικό τρόπο.
Εισαγωγή στο Ντάνκαν
Later on in the story, we see that Paul and Anthony have grown up a bit and are now teenagers. I think they’re supposed to be about 16-17 in this and this is because of the way they dress and talk to each other. While taking a ride on their motorbike it breaks down. It doesn’t just break down on any old road though it happens to be next to the Junkyard they visited or used to visit when they were kids.
Επιθεωρούν το ποδήλατο όταν ένα αγόρι παρόμοιας ηλικίας αλλά λίγο μεγαλύτερο έρχεται και εξηγεί ότι το πρόβλημα είναι ο σωλήνας της εξάτμισης, λέγοντας ότι έχει καινούργιο στην αυλή.
Ο Paul διστάζει όταν βλέπει ότι το τροχόσπιτο προς το οποίο περπατούν τα αγόρια είναι το ίδιο που έσπασαν όταν ήταν παιδιά. Επιβεβαιώθηκε επίσης ότι το παιδί που στέκεται πίσω από τον άνδρα στην πρώτη σκηνή που ονομάζεται «Duncan» είναι επίσης ο γιος του άνδρα.
Αυτό που είναι σημαντικό σε αυτή τη σκηνή είναι τόσο οι αντιδράσεις του Paul όσο και του Anthony και ο τρόπος που αντιλαμβάνονται διαφορετικά πρόσωπα και γεγονότα. Ο Άντονι φαίνεται να συμφωνεί και να μπαίνει στα τυφλά σε καταστάσεις χωρίς καμία προκαταρκτική σκέψη. Ο Παύλος είναι διαφορετικός. Είναι διστακτικός για το περιβάλλον του και για το πού και με ποιον δεν πρέπει να αλληλεπιδράσει.
Ο Άντονι δείχνει να ενδιαφέρεται για το μεγαλύτερο αγόρι Ντάνκαν και σχεδόν τον κοιτάζει ψηλά, ακολουθώντας τον τριγύρω χωρίς να ρωτάει τίποτα, και κάνει αυτό που λέει χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ ο Πωλ είναι πάντα λίγο διστακτικός και επιφυλακτικός.
Αφού ανακτήσουν το μέρος του ποδηλάτου Anthony, ο Paul και ο Duncan φεύγουν με τα ναρκωτικά που προμήθευε πιθανώς ο πατέρας του Duncan. Πηγαίνουν σε ένα κρησφύγετο ναρκωτικών όπου και πάλι βλέπουμε τους άλλους να μπαίνουν μέσα χωρίς καμία σκέψη, ενώ ο Paul περιμένει λίγο έξω πριν πάει μέσα.
The significance of the boy’s background is something I’ll cover later on but in short, we can see that each of the 3 boys has had a different upbringing and this will be important later on.
Σκηνή ναρκωτικών
Ο Πολ έχει μια ελαφριά σύγκρουση στο άντρο των ναρκωτικών όταν σκοντάφτει στο πόδι ενός αναίσθητου άνδρα μόνο για να ξυπνήσει και να του φωνάξει. Εξαιτίας αυτού μένει πίσω από τον Άντονι και τον Ντάνκαν και αναγκάζεται να πάει σπίτι με τα πόδια.
Εδώ γνωρίζει τη "Sally" ένα κορίτσι που εμφανίζεται όταν ο Anthony και ο Paul εμφανίζονται ως έφηβοι όταν έχουν μεγαλώσει. Κόβεται σε μια σκηνή με τη Sally και τον Paul να φιλιούνται και διακόπτονται από τον Anthony.
Η Sally λέει στον Anthony να φύγει και ο Anthony φεύγει στο Junkyard όπου βλέπει τον Duncan να κακοποιείται από τον πατέρα του. Ο Άντονι βοηθάει τον Ντάνκαν να σηκωθεί και οι δυο τους να φύγουν μαζί.
Αυτή η σκηνή είναι υπέροχη γιατί δείχνει τη συμπόνια που τρέφει ο Άντονι για τον Ντάνκαν, παρόλο που σχεδόν δεν μιλούν μεταξύ τους. Δείχνει επίσης ότι ο Άντονι μπορεί να δείξει στον Ντάνκαν λίγη συμπάθεια καθώς ξέρει πώς είναι να σε παραμελούν οι γονείς του.
Αυτό τους δίνει σχεδόν κοινό έδαφος για να είναι και βοηθά στη δημιουργία μιας πιο σταθερής σχέσης μεταξύ των δύο.
Αργότερα βλέπουμε τον Paul να περπατά τη Sally πίσω στο διαμέρισμά της. Παρατηρεί ένα ζευγάρι πόδια να βγαίνουν από μια πόρτα μερικές πόρτες πιο κάτω. Προς έκπληξή του, παρατηρεί ότι ο Άντονι και ο Ντάνκαν καπνίζουν ηρωίνη.
Βλέπουμε τον Anthony να θυμώνει με τον Paul γι' αυτό και οι δύο πρέπει να χωριστούν από τον Duncan. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι σε αυτή τη σκηνή είναι ο Ντάνκαν που είναι η φωνή της λογικής.
Μετά από αυτό, οι τρεις κατευθύνονται πίσω στο Junkyard, όχι μόνο στο Junkyard αλλά στο φοβερό Caravan που είδαμε πίσω στη 2η σκηνή. Ο Παύλος περιμένει δίπλα στις πύλες και δεν μπαίνει ακόμα και αφού τον αποκαλούσε «Μουνί» από τον Ντάνκαν επειδή δεν τον ακολουθούσε.
Παρακολουθεί καθώς οι δυο τους πηγαίνουν στο τροχόσπιτο, κρυμμένοι πίσω από την κύρια πύλη προς την είσοδο. Ξαφνικά, ακούγονται κάποιες φωνές από το όχημα και μια φλόγα ξεσπά, που αρχίζει να καταλαμβάνει ολόκληρο το τροχόσπιτο.
Μπορούμε να ακούσουμε τις κραυγές του πατέρα του Ντάνκαν, καθώς τόσο ο Πωλ όσο και ο Ντάνκαν πηδούν έξω από το φλεγόμενο πλέον σπίτι, ακολουθούμενος από τον πατέρα του Ντάνκαν, ο οποίος πλέον φλέγεται πλήρως.
Απόλυτη σκηνή
Η απόλυτη σκηνή έρχεται όταν τα 3 αγόρια επιστρέφουν σε αυτό που νομίζω ότι είναι το διαμέρισμα της μαμάς του Anthony. Επιστρέφουν αφού διέφυγαν από το φλεγόμενο Junk Yard, αφού είδαν τον θάνατο του πατέρα του Duncan. Ποτέ δεν βλέπουμε τη μητέρα του Anthony σωστά και δεν είναι παρούσα στο διαμέρισμα όταν επιστρέφουν.
Δεν ξέρουμε καν αν η γυναίκα στην αρχή της ταινίας είναι η πραγματική του μητέρα, απλώς υποθέτουμε και υπονοείται αόριστα μέσω της χειρονομίας της όταν του δίνει χρήματα για να αγοράσει φαγητό.
Τα αγόρια αρχίζουν να καπνίζουν και ο Άντονι δίνει λίγο στον Πολ για να χαλαρώσει. Εδώ έχουμε αυτή τη σκηνή. φαίνεται ότι ο Άντονι αρχίζει να έχει παραισθήσεις. Ωστόσο, θα μπορούσε να είναι μια προειδοποίηση από το υποσυνείδητό του.
For some reason, Paul starts to hallucinate a burning caravan. It’s very similar to the one Duncan’s father lives in. Suddenly the caravan rises on its legs and begins to run toward Paul.
Τα μάτια του ανοίγουν με απόλυτη φρίκη καθώς ορμάει έξω. Όπως είπα πριν, νομίζω ότι αυτό είναι το υποσυνείδητό του που του λέει ότι υπάρχει κίνδυνος κοντά. Πηδά πάνω, τρέχει έξω και σίγουρα, βλέπει ολόκληρο το Junkyard να καίγεται.
Στην τελευταία σκηνή πριν από τη σκηνή τέλους, βλέπουμε τον Paul να λέει κάτι στην αστυνομία. Είναι προφανές τι είναι αυτό και δεν χρειαζόμαστε εξηγήσεις για το τι θα συμβεί μετά, ακόμα και όταν ο Άντονι παραλαμβάνεται από την αστυνομία.
Να το έχετε λοιπόν, μια υπέροχη ιστορία, ειπωμένη τόσο καλά. Μου άρεσε ο τρόπος που ειπώθηκε η ιστορία, για να μην αναφέρουμε τον ρυθμό. Το γεγονός ότι υπήρχαν τόσο λίγοι διάλογοι, αλλά εμείς οι θεατές καταλαβαίνουμε τόσα πολλά από τα 17 λεπτά που βλέπουμε αυτούς τους χαρακτήρες είναι εκπληκτικό.
Τι υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει η αφήγηση στο Junkyard;
I think essentially the three boys in the story are supposed to represent three different stages or categories of children and what can happen if children are badly neglected and abused. Clearly, this has happened with two of the boys, one more than the other, but the final boy has a good life and a caring mother. I think the three characters are supposed to represent three different stages of neglect.
Παύλος
Ο Παύλος υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το καλό παιδί. Αυτό το βλέπουμε στον τρόπο που απεικονίζεται. Από τον μικρό διάλογο που παίρνουμε καταλαβαίνουμε ότι είναι ευγενικός, ευγενικός και ηθικά καλό παιδί.
He has a good attitude and we can see he’s had a fairly decent upbringing, with a caring mother who looks after him. Paul doesn’t have a reason not to interact with Anthony and this is why they are friends. This is even though Paul is not the best standing kid. He’s been brought up to respect everyone no matter what background they come from or how they act and this is why he is friends with Anthony.
Αντώνιος
Μετά έχουμε τον Αντώνη. Ακριβώς όπως ο Paul, έχει μεγαλώσει με μια μητέρα αλλά τον έχουν παραμελήσει. Το βλέπουμε αυτό όταν είτε είναι κλεισμένος έξω είτε η μαμά του δεν μπορεί να έρθει στην πόρτα όταν την χτυπά. Αυτό δείχνει ότι η μητέρα του Άντονυ είναι διαφορετική από του Παύλου.
Είναι ανεύθυνη και αμελής και δεν φαίνεται να ανησυχεί για τον Άντονι, μόνο που του δίνει χρήματα για να αγοράσει φαγητό όταν χτυπά την πόρτα του σπιτιού του για να μπει μέσα. Δεν μπορούσα να βρω έναν βιώσιμο λόγο να γιατί νόμιζα ότι η μαμά του Anthony ήταν χρήστης ναρκωτικών, ωστόσο, υπονοείται σε μεγάλο βαθμό.
Duncan
Finally, we have Duncan, who we first see in the beginning scene of the film when Anthony and Paul smash up the caravan. Duncan is at the other end and is the opposite of Paul. He hasn’t had a decent upbringing and is brought up by a drug dealer and user. We see in the film that it’s heavily suggested that Duncan is beaten regularly by his father. He’s clearly been this way since he was born and it’s heavily implied that his father uses him to transport drugs locally to different residences and drug dens.
Χωρίς που αλλού να πάει η μόνη του επιλογή είναι να μείνει. Κατά τη γνώμη μου, ο Ντάνκαν είχε τη χειρότερη ανατροφή και αυτό μπορούμε να το δούμε από την ταινία. Είναι αγενής, αδιάφορος και φέρεται χωρίς σεβασμό.
Do they represent Three Stages?
Κατά κάποιο τρόπο, τα τρία αγόρια είναι σε 3 επίπεδα ή στάδια όπως το θέσω. Ο Πολ είναι εκεί που θα ήθελες να είναι το παιδί σου, ο Άντονι σιγά σιγά διολισθαίνει στο έγκλημα και ο Ντάνκαν βρίσκεται ήδη στον πάτο. Υπάρχουν 2 κοινά πράγματα που έχουν όλα. Ο τρόπος με τον οποίο ανατράφηκαν συνδέεται με τις πράξεις και τις καταστάσεις τους τώρα, και το Junkyard τους συνδέει όλους μαζί.
The character’s upbringing & backgrounds in Junkyard
Είναι δύσκολο να πει κανείς τι θα σκέφτονταν οι πραγματικοί χαρακτήρες τις τελευταίες στιγμές της τελικής σκηνής. Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι από την έκφραση στα πρόσωπα του Άντονυ και του Πολ ότι και οι δύο ήταν σοκαρισμένοι, νομίζω ότι ο Άντονι περισσότερο από τον Πωλ. Ο Άντονι βλέπει την τελική αναμέτρηση ως προδοσία. Ο Παύλος λέει ουσιαστικά στον φίλο του και τον απομακρύνουν.
Ο Πολ νιώθει σοκαρισμένος για τον θάνατο στο Junkyard και τη φωτιά που ακολουθεί. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι ένα υπέροχο τελικό τέλος στη σχέση των δύο αγοριών και νομίζω ότι ταιριάζει. Ο Πολ ήξερε ότι αυτό που έκαναν ήταν λάθος και γι' αυτό έμεινε καθαρός (κυρίως) από τον Ντάνκαν και τον Άντονι.
Anthony seems to be following Duncan whatever he does and Duncan, well, we know what his intentions and problems are. The point I’m trying to make here is their upbringings and, more importantly how they are important. Anthony is just starting to slip away while Paul is in good standing.
Anthony’s semi-loyalty to Duncan
Ο λόγος που ο Άντονι απλώς ακολουθεί τυφλά τον Ντάνκαν είναι ότι δεν έχει μια φροντισμένη μητέρα που του λέει να μην το κάνει και, το πιο σημαντικό, δίνει το παράδειγμα για το τι είναι σωστό και τι λάθος σε αυτόν τον κόσμο και ποιον πρέπει να συμπεριλάβετε και να εμπιστευτείτε ως φίλο σας και ποιον θα πρέπει να μείνετε πολύ μακριά από.
Νομίζω ότι το Junkyard προσπαθεί να διδάξει αυτά τα ήθη και σίγουρα με έκανε να σκεφτώ την ανατροφή μου. Σε κάποιους ανθρώπους δεν δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες με άλλους, και κάποιοι ανατρέφονται και παραμελούνται και νομίζω ότι αυτό δείχνει ο Junkyard.
Η μητέρα του Αντώνη
Going back to the point about Anthony’s Mum, there’s something I missed when I began writing this. I don’t blame myself for not noticing it. That would be Anthony’s Mum’s appearance and then apparent disappearance or departure in the film.
We only see Anthony’s mum one time when she gives him money to buy food. After that, we never see her again. I’d point out that her appearance was when Anthony and Paul were younger children and not when they were teenagers. So why is this significant?
In the second half of the movie, we see Paul and Anthony are teens and Anthony’s Mum isn’t inside the house when they enter after the caravan catches fire. I found it very eerie when they entered the flat and she’s not there. Instead, the room is a mess we see loads of cans and drug wrappers, as well as needles and other junk.
It’s almost a symbol of Anthony’s upbringing and the boy’s current and worsening situation. So where is his Mum and what happened to her?
It’s nothing that would stand out initially but I found it interesting & thought-provoking nonetheless. Did she overdose? Or move away and leave the apartment with Anthony? Maybe she tried to leave with Anthony and he didn’t come. Or maybe something more sinister. I thought I’d include this because, in my opinion, her one-time appearance cemented most viewers’ initial view of Anthony and his life.
The Ending of Junkyard
The ending was brilliant as I knew exactly who the assailant was supposed to be. Just after the scene where Anthony is taken away, we cut back to see Paul on the train. He is sitting down, eyes wide open. He’s clearly in shock as Anthony reaches down and grimly wrenches the bloody knife from his stomach, quickly running off after. Behind all the flashing imagery we can see Anthony’s worn-out face as he reaches down for the knife.
Ήξερε ο Άντονι ότι ήταν ο Πολ που μόλις είχε μαχαιρώσει; Αν αυτό είναι αλήθεια, ανοίγει την ταινία σε ένα σωρό άλλες δυνατότητες και αφήνει το τέλος στην ερμηνεία. Κάτι άλλο που θα μπορούσε να προσθέσει θα ήταν αν ο Paul ήξερε ότι ήταν αυτός που τον μαχαίρωσε. Θα ήταν αυτό το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόταν ο Παύλος καθώς ξεγλιστρούσε;
Most likely, in my opinion, both are true, and Paul not only knew it was him, but Anothony selected the couple because he recognised Paul and wanted to kill him & rob him at the same time, ultimately getting revenge for his time spent in prison for the supposed arson he committed back at the Junkyard.
Καθώς ο Paul ξεφεύγει από τις αισθήσεις του, μεταφέρεται και πάλι πίσω στο Junkyard. Το μέρος όπου ξεκίνησαν όλα. Είχα ανατριχιάσει κατά τη διάρκεια αυτής της τελευταίας σκηνής. Ήταν πραγματικά ένας εγκάρδιος αλλά απίστευτος τρόπος να τελειώσει η σύντομη αλλά αφηγηματική ιστορία.
It was expertly timed with a great musical and the fact that it showed the two boys overlooking the Junkyard once more before they ran off so innocently was perfect. I don’t think there is any other way it could have been done better.
Would everything have been different if Paul had not told the police about Anthony? Would they have carried on being together as friends? Who knows?
The point of the whole story
The point is that the way you’re brought up and your surroundings influence you in the real world. But you hold the power to make important choices to better your life. Even if you’ve come from a horrible place.
Το γεγονός ότι η ταινία μπορεί να μεταφέρει τόσα πολλά από την αφήγηση με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ ικανοποιητικό καθώς δεν χρειάζεται να βασιζόμαστε τόσο πολύ σε αυτό. Ταυτόχρονα, η ταινία καταφέρνει επίσης να αφήνει στοιχεία μέχρι την ερμηνεία, επιτρέποντας στον θεατή να καταλήξει στις θεωρίες του.
Ας ελπίσουμε ότι σας άρεσε αυτή η μικρού μήκους ταινία όπως και εγώ. Αν δεν σας άρεσε αυτή η ταινία μικρού μήκους, παρακαλώ με μάθω στα σχόλια γιατί και μπορούμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση. Ευχαριστώ και πάλι για την ανάγνωση.
JUNKYARD – Χίσκο Χάλσινγκ από il Luster on Vimeo.
Χαίρομαι που διαβάζω πόσο καλά κατάλαβες την ταινία μου, Φράνκι. Υπέροχη γραφή! Είναι ανακούφιση να βλέπεις ότι όλα όσα προσπάθησα να επικοινωνήσω λειτουργούσαν όπως τα σχεδίασα. Ευχαριστώ!
Thank you! You are clearly very talented. Thank you for taking the time to read my article.