Το Junkyard είναι σκοτεινό, τουλάχιστον, αλλά δεν είναι μόνο ο ζοφερός και καταθλιπτικός τόνος που ακούγεται σε όλη την ταινία που καθορίζει αυτήν την παρατήρηση, είναι τελικά και το τέλος που δημιουργεί ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Η ιστορία του Junkyard ακολουθεί δύο νεαρούς που ονομάζονται Paul και Anthony που γίνονται φίλοι. Δεν βλέπουμε πώς γίνονται φίλοι και μπορούμε να υποθέσουμε ότι έγιναν φίλοι αρκετά πρόσφατα. Προέρχονται από ελαφρώς διαφορετικά υπόβαθρα και αυτό φαίνεται σε όλη την ταινία. Εάν θέλετε να παρακολουθήσετε το Junkyard, κάντε κύλιση προς τα κάτω στο κάτω μέρος αυτής της ανάρτησης ή παρακολουθήστε Γιούνκιρντ (← που περιέχει εικόνες που αναβοσβήνουν, προσοχή).
Η εναρκτήρια σκηνή από το Junkyard
Η ταινία ξεκινάει με έναν άνδρα και μια γυναίκα να περπατούν σε ένα μετρό. Είναι προφανές ότι έχουν βγει σε βραδινή έξοδο και έχουν διασκεδάσει.
Συναντούν διάφορα άτομα στο μετρό, τα οποία στη δυτική κοινωνία θα θεωρούσαμε ανεπιθύμητους, χρήστες ναρκωτικών, μεθυσμένους ή ζητιάνους για παράδειγμα. Ο άνδρας και η γυναίκα κοιτάζουν από ψηλά αυτούς τους ανθρώπους καθώς περπατούν προς το μετρό. Ένας άντρας μάλιστα έρχεται και του ζητάει ρέστα, αλλά εκείνος τον διώχνει με αγένεια.
Ενώ βρίσκονται στο μετρό ένας άντρας κλέβει το γυναικείο πορτοφόλι και ο Παύλος (ο άντρας) σπεύδει να τον ακολουθήσει, το κυνήγι συνεχίζεται μέχρι να φτάσουν στο ενδιάμεσο τμήμα μεταξύ των βαγονιών.
Ο άνδρας μαχαιρώνεται και στη συνέχεια μεταφερόμαστε σε μια σκηνή αναδρομής όπου βλέπουμε τον άνδρα ως παιδί. Με άλλο παιδί. Βλέπουμε για πρώτη φορά τον Paul και τον Anthony όταν μπαίνουν σε ένα Junkyard γεμάτο σκραπ αυτοκίνητα. Είναι μόλις 12 ετών σε αυτή τη σκηνή και φαίνεται ξεκάθαρα καθώς τα αγόρια τρέχουν μέσα από το πάρκο χαρούμενα σπάζοντας τα ήδη κατεστραμμένα οχήματα.
Βλέπουμε πόσο απρόσεκτοι και αθώοι είναι ο Paul και ο Anthony μέσα από τις πράξεις τους σε αυτή τη σκηνή και δείχνει ότι η άποψή τους για τον κόσμο είναι η ίδια με τους περισσότερους νέους αυτής της ηλικίας. Ενώ συνθλίβουν μερικά από τα ήδη φθαρμένα αυτοκίνητα, τα δύο αγόρια συναντούν ένα παλιό τροχόσπιτο, που στην αρχή φαίνεται αχρησιμοποίητο.
Τα αγόρια γελούν καθώς ο Άντονι σπάει το παράθυρο, αλλά μετά βγαίνει μια κραυγή από το τροχόσπιτο, είναι άντρας. Βάζει ένα όπλο στα αγόρια καθώς τρέχουν.
Λίγο μετά βλέπουμε τον Anthony και τον Paul να επιστρέφουν σε αυτό που φαίνεται να είναι το σπίτι του Anthony. Χτυπάει το κουδούνι και μια φιγούρα εμφανίζεται αμέσως στο τζάμι, είναι η μητέρα του Άντονι. Ανοίγει το παράθυρο και δίνει στον Άντονι ένα σημείωμα που τους λέει να πάρει λίγο φαγητό.
Μετά από αυτό, τους βλέπουν σε έναν πάγκο τροφίμων να αγοράζουν τρόφιμα. Η μαμά του Πολ του τηλεφωνεί τότε και μπαίνει μέσα στο σπίτι του. Μετά αρχίζει να βρέχει και βλέπουμε τον Anothy έξω να χτυπά την πόρτα θέλοντας να επιστρέψει μέσα.
Βλέπουμε από τη σκοπιά του Παύλου ότι έχει ένα ωραίο σπίτι και μια φροντισμένη μητέρα. Διακόπτονται και οι δύο από το Another banging και η μαμά του Paul βγαίνει έξω για να συνοδεύσει τον Anothy μέσα και έξω από τη βροχή.
Διαφορά μεταξύ των αγοριών
Έτσι μπορούμε να δούμε από αυτήν την πρώτη σκηνή ότι τα δύο αγόρια είναι διαφορετικά, ακόμα φίλοι αλλά διαφορετικοί. Ο Παύλος έχει μια ωραία μητέρα που τον φροντίζει και επίσης φροντίζει τους άλλους, ακόμη και τον Άντονι, ο οποίος φαίνεται να έχει μια λιγότερο τυχερή ζωή. Αυτή είναι η τελευταία φορά που βλέπουμε τον Anthony και τον Paul ως παιδιά, αλλά μας λέει πολλά.
Κάτι που θα ήθελα να πω για αυτήν την ταινία και το πιο σημαντικό για το πρώτο μισό της είναι το γεγονός ότι υπάρχουν τόσο λίγοι διάλογοι, ακόμη και στις μεταγενέστερες σκηνές. Η ταινία καταφέρνει να το πετύχει αυτό σε μια απίστευτα σύντομη περίοδο, δεδομένου ότι διαρκεί μόλις 18 λεπτά.
Σε αυτό το αρχικό πρώτο μισό της ταινίας, διαπιστώνουμε ότι ο Paul και ο Anthony είναι φίλοι, όπως ήταν εδώ και αρκετό καιρό. Αυτό αποδεικνύεται όταν βλέπουμε μια σύντομη ματιά σε μια φωτογραφία που δείχνει τον Paul και τον Anothony ως μικρά παιδιά. Αυτό είναι σημαντικό καθώς καθορίζει κυρίως τις αρχικές μας εντυπώσεις για τα δύο αγόρια και τη σχέση τους. Μας λέει επίσης τόσα πολλά χωρίς να βασιζόμαστε πάρα πολύ στον διάλογο.
Τα δύο αγόρια ενώνουν τα κοινά τους στοιχεία, τα οποία είναι αρκετά. Αλλά τελικά, έχουν διαφορετικό υπόβαθρο και ανατροφή. Η ταινία το υπονοεί αυτό μέσα από αυτό που βλέπουμε στα πρώτα γεγονότα της ταινίας όχι μέσω διαλόγων αλλά μέσω της προβολής μας στην οθόνη.
Αυτό είναι κάτι που μου άρεσε και με έκανε να απολαύσω την ταινία πολύ περισσότερο. Το να μπορείς να απεικονίσεις τόσα πολλά με τόσο λίγους διαλόγους είναι κάτι που δεν έχω δει πολλά στην τηλεόραση, πόσο μάλλον σε μια ταινία όπου έχεις λίγο χρόνο να εξηγήσεις την αφήγηση στους θεατές σου, ο Junkyard μπορεί να το κάνει αυτό με πολύ πειστικό τρόπο και μοναδικό τρόπο.
Εισαγωγή στο Ντάνκαν
Αργότερα στην ιστορία, βλέπουμε ότι ο Paul και ο Anthony έχουν μεγαλώσει λίγο και είναι τώρα έφηβοι. Νομίζω ότι υποτίθεται ότι είναι περίπου 16-17 σε αυτό και αυτό οφείλεται στον τρόπο που ντύνονται και μιλάνε μεταξύ τους.
Καθώς κάνουν βόλτα με το μηχανάκι τους χαλάει. Δεν χαλάει μόνο σε οποιονδήποτε παλιό δρόμο, αν και τυχαίνει να βρίσκεται δίπλα στο Junkyard που επισκέπτονταν ή επισκέπτονταν όταν ήταν παιδιά.
Επιθεωρούν το ποδήλατο όταν ένα αγόρι παρόμοιας ηλικίας αλλά λίγο μεγαλύτερο έρχεται και εξηγεί ότι το πρόβλημα είναι ο σωλήνας της εξάτμισης, λέγοντας ότι έχει καινούργιο στην αυλή.
Ο Paul διστάζει όταν βλέπει ότι το τροχόσπιτο προς το οποίο περπατούν τα αγόρια είναι το ίδιο που έσπασαν όταν ήταν παιδιά. Επιβεβαιώθηκε επίσης ότι το παιδί που στέκεται πίσω από τον άνδρα στην πρώτη σκηνή που ονομάζεται «Duncan» είναι επίσης ο γιος του άνδρα.
Αυτό που είναι σημαντικό σε αυτή τη σκηνή είναι τόσο οι αντιδράσεις του Paul όσο και του Anthony και ο τρόπος που αντιλαμβάνονται διαφορετικά πρόσωπα και γεγονότα. Ο Άντονι φαίνεται να συμφωνεί και να μπαίνει στα τυφλά σε καταστάσεις χωρίς καμία προκαταρκτική σκέψη. Ο Παύλος είναι διαφορετικός. Είναι διστακτικός για το περιβάλλον του και για το πού και με ποιον δεν πρέπει να αλληλεπιδράσει.
Ο Άντονι δείχνει να ενδιαφέρεται για το μεγαλύτερο αγόρι Ντάνκαν και σχεδόν τον κοιτάζει ψηλά, ακολουθώντας τον τριγύρω χωρίς να ρωτάει τίποτα, και κάνει αυτό που λέει χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ ο Πωλ είναι πάντα λίγο διστακτικός και επιφυλακτικός.
Αφού ανακτήσουν το μέρος του ποδηλάτου Anthony, ο Paul και ο Duncan φεύγουν με τα ναρκωτικά που προμήθευε πιθανώς ο πατέρας του Duncan. Πηγαίνουν σε ένα κρησφύγετο ναρκωτικών όπου και πάλι βλέπουμε τους άλλους να μπαίνουν μέσα χωρίς καμία σκέψη, ενώ ο Paul περιμένει λίγο έξω πριν πάει μέσα.
Η σημασία του ιστορικού του αγοριού είναι κάτι που θα καλύψω αργότερα, αλλά εν συντομία, μπορούμε να δούμε ότι καθένα από τα 3 αγόρια είχε διαφορετική ανατροφή και αυτό θα είναι σημαντικό αργότερα.
Σκηνή ναρκωτικών
Ο Πολ έχει μια ελαφριά σύγκρουση στο άντρο των ναρκωτικών όταν σκοντάφτει στο πόδι ενός αναίσθητου άνδρα μόνο για να ξυπνήσει και να του φωνάξει. Εξαιτίας αυτού μένει πίσω από τον Άντονι και τον Ντάνκαν και αναγκάζεται να πάει σπίτι με τα πόδια.
Εδώ γνωρίζει τη "Sally" ένα κορίτσι που εμφανίζεται όταν ο Anthony και ο Paul εμφανίζονται ως έφηβοι όταν έχουν μεγαλώσει. Κόβεται σε μια σκηνή με τη Sally και τον Paul να φιλιούνται και διακόπτονται από τον Anthony.
Η Sally λέει στον Anthony να φύγει και ο Anthony φεύγει στο Junkyard όπου βλέπει τον Duncan να κακοποιείται από τον πατέρα του. Ο Άντονι βοηθάει τον Ντάνκαν να σηκωθεί και οι δυο τους να φύγουν μαζί.
Αυτή η σκηνή είναι υπέροχη γιατί δείχνει τη συμπόνια που τρέφει ο Άντονι για τον Ντάνκαν, παρόλο που σχεδόν δεν μιλούν μεταξύ τους. Δείχνει επίσης ότι ο Άντονι μπορεί να δείξει στον Ντάνκαν λίγη συμπάθεια καθώς ξέρει πώς είναι να σε παραμελούν οι γονείς του.
Αυτό τους δίνει σχεδόν κοινό έδαφος για να είναι και βοηθά στη δημιουργία μιας πιο σταθερής σχέσης μεταξύ των δύο.
Αργότερα βλέπουμε τον Paul να περπατά τη Sally πίσω στο διαμέρισμά της. Παρατηρεί ένα ζευγάρι πόδια να βγαίνουν από μια πόρτα μερικές πόρτες πιο κάτω. Προς έκπληξή του, παρατηρεί ότι ο Άντονι και ο Ντάνκαν καπνίζουν ηρωίνη.
Βλέπουμε τον Anthony να θυμώνει με τον Paul γι' αυτό και οι δύο πρέπει να χωριστούν από τον Duncan. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι σε αυτή τη σκηνή είναι ο Ντάνκαν που είναι η φωνή της λογικής.
Μετά από αυτό, οι τρεις κατευθύνονται πίσω στο Junkyard, όχι μόνο στο Junkyard αλλά στο φοβερό Caravan που είδαμε πίσω στη 2η σκηνή. Ο Παύλος περιμένει δίπλα στις πύλες και δεν μπαίνει ακόμα και αφού τον αποκαλούσε «Μουνί» από τον Ντάνκαν επειδή δεν τον ακολουθούσε.
Παρακολουθεί καθώς οι δυο τους πηγαίνουν στο τροχόσπιτο, κρυμμένοι πίσω από την κύρια πύλη προς την είσοδο. Ξαφνικά, ακούγονται κάποιες φωνές από το όχημα και μια φλόγα ξεσπά, που αρχίζει να καταλαμβάνει ολόκληρο το τροχόσπιτο.
Μπορούμε να ακούσουμε τις κραυγές του πατέρα του Ντάνκαν, καθώς τόσο ο Πωλ όσο και ο Ντάνκαν πηδούν έξω από το φλεγόμενο πλέον σπίτι, ακολουθούμενος από τον πατέρα του Ντάνκαν, ο οποίος πλέον φλέγεται πλήρως.
Απόλυτη σκηνή
Η απόλυτη σκηνή έρχεται όταν τα 3 αγόρια επιστρέφουν σε αυτό που νομίζω ότι είναι το διαμέρισμα της μαμάς του Anthony. Επιστρέφουν αφού διέφυγαν από το φλεγόμενο Junk Yard, αφού είδαν τον θάνατο του πατέρα του Duncan. Ποτέ δεν βλέπουμε τη μητέρα του Anthony σωστά και δεν είναι παρούσα στο διαμέρισμα όταν επιστρέφουν.
Δεν ξέρουμε καν αν η γυναίκα στην αρχή της ταινίας είναι η πραγματική του μητέρα, απλώς υποθέτουμε και υπονοείται αόριστα μέσω της χειρονομίας της όταν του δίνει χρήματα για να αγοράσει φαγητό.
Τα αγόρια αρχίζουν να καπνίζουν και ο Άντονι δίνει λίγο στον Πολ για να χαλαρώσει. Εδώ έχουμε αυτή τη σκηνή. φαίνεται ότι ο Άντονι αρχίζει να έχει παραισθήσεις. Ωστόσο, θα μπορούσε να είναι μια προειδοποίηση από το υποσυνείδητό του.
Για κάποιο λόγο, ο Paul αρχίζει να έχει παραισθήσεις για ένα φλεγόμενο τροχόσπιτο. Είναι πολύ παρόμοιο με αυτό που ζει ο πατέρας του Ντάνκαν. Ξαφνικά το καραβάνι σηκώνεται στα πόδια του και αρχίζει να τρέχει προς τον Πολ.
Τα μάτια του ανοίγουν με απόλυτη φρίκη καθώς ορμάει έξω. Όπως είπα πριν, νομίζω ότι αυτό είναι το υποσυνείδητό του που του λέει ότι υπάρχει κίνδυνος κοντά. Πηδά πάνω, τρέχει έξω και σίγουρα, βλέπει ολόκληρο το Junkyard να καίγεται.
Στην τελευταία σκηνή πριν από τη σκηνή τέλους, βλέπουμε τον Paul να λέει κάτι στην αστυνομία. Είναι προφανές τι είναι αυτό και δεν χρειαζόμαστε εξηγήσεις για το τι θα συμβεί μετά, ακόμα και όταν ο Άντονι παραλαμβάνεται από την αστυνομία.
Να το έχετε λοιπόν, μια υπέροχη ιστορία, ειπωμένη τόσο καλά. Μου άρεσε ο τρόπος που ειπώθηκε η ιστορία, για να μην αναφέρουμε τον ρυθμό. Το γεγονός ότι υπήρχαν τόσο λίγοι διάλογοι, αλλά εμείς οι θεατές καταλαβαίνουμε τόσα πολλά από τα 17 λεπτά που βλέπουμε αυτούς τους χαρακτήρες είναι εκπληκτικό.
Τι υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει η αφήγηση στο Junkyard;
Νομίζω ότι ουσιαστικά τα τρία αγόρια της ιστορίας υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν τρία διαφορετικά στάδια παραμέλησης και τι μπορεί να συμβεί αν τα παιδιά εγκαταλείψουν άσχημα ή κακοποιηθούν.
Κατά τη γνώμη μου, αυτό συνέβη με δύο από τα αγόρια, το ένα περισσότερο από το άλλο, αλλά το τελευταίο αγόρι έχει μια καλή ζωή και μια φροντισμένη μητέρα. Νομίζω ότι οι τρεις χαρακτήρες υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν τρία διαφορετικά στάδια παραμέλησης.
Παύλος
Ο Παύλος υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το καλό παιδί. Αυτό το βλέπουμε στον τρόπο που απεικονίζεται. Από τον μικρό διάλογο που παίρνουμε καταλαβαίνουμε ότι είναι ευγενικός, ευγενικός και ηθικά καλό παιδί.
Έχει καλή συμπεριφορά και μπορούμε να δούμε ότι είχε μια αρκετά αξιοπρεπή ανατροφή, με μια φροντισμένη μητέρα που τον προσέχει. Ο Paul δεν έχει λόγο να μην αλληλεπιδρά με τον Anthony και γι' αυτό είναι φίλοι. Αυτό συμβαίνει παρόλο που ο Paul δεν είναι το καλύτερο παιδί. Ανατράφηκε να σέβεται τους πάντες ανεξάρτητα από το υπόβαθρο ή το πώς συμπεριφέρονται και γι' αυτό είναι φίλος με τον Άντονι.
Αντώνιος
Μετά έχουμε τον Αντώνη. Ακριβώς όπως ο Paul, έχει μεγαλώσει με μια μητέρα αλλά τον έχουν παραμελήσει. Το βλέπουμε αυτό όταν είτε είναι κλεισμένος έξω είτε η μαμά του δεν μπορεί να έρθει στην πόρτα όταν την χτυπά. Αυτό δείχνει ότι η μητέρα του Άντονυ είναι διαφορετική από του Παύλου.
Είναι ανεύθυνη και αμελής και δεν φαίνεται να ανησυχεί για τον Άντονι, μόνο που του δίνει χρήματα για να αγοράσει φαγητό όταν χτυπά την πόρτα του σπιτιού του για να μπει μέσα. Δεν μπορούσα να βρω έναν βιώσιμο λόγο να γιατί νόμιζα ότι η μαμά του Anthony ήταν χρήστης ναρκωτικών, ωστόσο, υπονοείται σε μεγάλο βαθμό.
Duncan
Τέλος, έχουμε τον Ντάνκαν, τον οποίο βλέπουμε για πρώτη φορά στην αρχική σκηνή της ταινίας όταν ο Άντονι και ο Πολ συντρίβουν το τροχόσπιτο. Ο Ντάνκαν βρίσκεται στην άλλη άκρη και είναι το αντίθετο του Πολ. Δεν είχε αξιοπρεπή ανατροφή και ανατράφηκε από έμπορο και χρήστη ναρκωτικών. Βλέπουμε στην ταινία ότι υποστηρίζεται έντονα ότι ο Ντάνκαν ξυλοκοπείται τακτικά από τον πατέρα του. Είναι ξεκάθαρα έτσι από τότε που γεννήθηκε και υπονοείται έντονα ότι ο πατέρας του τον χρησιμοποιεί για να μεταφέρει ναρκωτικά τοπικά σε διάφορες κατοικίες και κρησφύγετα ναρκωτικών.
Χωρίς που αλλού να πάει η μόνη του επιλογή είναι να μείνει. Κατά τη γνώμη μου, ο Ντάνκαν είχε τη χειρότερη ανατροφή και αυτό μπορούμε να το δούμε από την ταινία. Είναι αγενής, αδιάφορος και φέρεται χωρίς σεβασμό.
Αντιπροσωπεύουν Τρία Στάδια;
Κατά κάποιο τρόπο, τα τρία αγόρια είναι σε 3 επίπεδα ή στάδια όπως το θέσω. Ο Πολ είναι εκεί που θα ήθελες να είναι το παιδί σου, ο Άντονι σιγά σιγά διολισθαίνει στο έγκλημα και ο Ντάνκαν βρίσκεται ήδη στον πάτο.
Υπάρχουν 2 κοινά πράγματα που έχουν όλα. Ο τρόπος με τον οποίο ανατράφηκαν συνδέεται με τις πράξεις και τις καταστάσεις τους τώρα, και το Junkyard τους συνδέει όλους μαζί.
Η ανατροφή και το υπόβαθρο του χαρακτήρα στο Junkyard
Είναι δύσκολο να πει κανείς τι θα σκέφτονταν οι πραγματικοί χαρακτήρες τις τελευταίες στιγμές της τελικής σκηνής. Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι από την έκφραση στα πρόσωπα του Άντονυ και του Πολ ότι και οι δύο ήταν σοκαρισμένοι, νομίζω ότι ο Άντονι περισσότερο από τον Πωλ. Ο Άντονι βλέπει την τελική αναμέτρηση ως προδοσία. Ο Παύλος λέει ουσιαστικά στον φίλο του και τον απομακρύνουν.
Ο Πολ νιώθει σοκαρισμένος για τον θάνατο στο Junkyard και τη φωτιά που ακολουθεί. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι ένα υπέροχο τελικό τέλος στη σχέση των δύο αγοριών και νομίζω ότι ταιριάζει. Ο Πολ ήξερε ότι αυτό που έκαναν ήταν λάθος και γι' αυτό έμεινε καθαρός (κυρίως) από τον Ντάνκαν και τον Άντονι.
Ο Άντονι φαίνεται να ακολουθεί τον Ντάνκαν ό,τι κι αν κάνει και ο Ντάνκαν, λοιπόν, ξέρουμε ποιες είναι οι προθέσεις και τα προβλήματά του. Το σημείο που προσπαθώ να θίξω εδώ είναι η ανατροφή τους και, το πιο σημαντικό, πώς είναι σημαντικά. Ο Άντονι μόλις αρχίζει να ξεφεύγει ενώ ο Πολ είναι σε καλή κατάσταση.
Η μισή πίστη του Άντονυ στον Ντάνκαν
Ο λόγος που ο Άντονι απλώς ακολουθεί τυφλά τον Ντάνκαν είναι ότι δεν έχει μια φροντισμένη μητέρα που του λέει να μην το κάνει και, το πιο σημαντικό, δίνει το παράδειγμα για το τι είναι σωστό και τι λάθος σε αυτόν τον κόσμο και ποιον πρέπει να συμπεριλάβετε και να εμπιστευτείτε ως φίλο σας και ποιον θα πρέπει να μείνετε πολύ μακριά από.
Νομίζω ότι το Junkyard προσπαθεί να διδάξει αυτά τα ήθη και σίγουρα με έκανε να σκεφτώ την ανατροφή μου. Σε κάποιους ανθρώπους δεν δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες με άλλους, και κάποιοι ανατρέφονται και παραμελούνται και νομίζω ότι αυτό δείχνει ο Junkyard.
Η μητέρα του Αντώνη
Επιστρέφοντας στο θέμα της μαμάς του Anthony, υπάρχει κάτι που μου έλειψε όταν άρχισα να το γράφω. Δεν κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν το πρόσεξα. Αυτή θα ήταν η εμφάνιση της μαμάς του Άντονυ και μετά η φαινομενική εξαφάνιση ή η αποχώρηση στη μικρού μήκους ταινία Junkyard.
Βλέπουμε τη μαμά του Άντονυ μόνο μια φορά όταν του δίνει χρήματα για να αγοράσει φαγητό. Μετά από αυτό, δεν την ξαναδούμε ποτέ. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η εμφάνισή της ήταν όταν ο Άντονι και ο Πολ ήταν μικρότερα παιδιά και όχι όταν ήταν έφηβοι. Γιατί λοιπόν είναι αυτό σημαντικό;
Στο δεύτερο μισό της ταινίας, βλέπουμε ότι ο Paul και ο Anthony είναι έφηβοι και η μαμά του Anthony δεν είναι μέσα στο σπίτι όταν μπαίνουν όταν το τροχόσπιτο παίρνει φωτιά.
Το βρήκα πολύ τρομακτικό όταν μπήκαν στο διαμέρισμα και δεν είναι εκεί. Αντίθετα, το δωμάτιο είναι ένα χάος που βλέπουμε πολλά κουτάκια και περιτυλίγματα ναρκωτικών, καθώς και βελόνες και άλλα σκουπίδια.
Είναι σχεδόν ένα σύμβολο της ανατροφής του Anthony και της τρέχουσας και επιδεινούμενης κατάστασης του αγοριού. Πού είναι λοιπόν η μαμά του και τι της συνέβη;
Δεν είναι τίποτα που θα ξεχώριζε αρχικά, αλλά το βρήκα ενδιαφέρον και προκαλώντας σκέψη. Έκανε υπερβολική δόση; Ή να απομακρυνθείτε και να αφήσετε το διαμέρισμα με τον Άντονι; Ίσως προσπάθησε να φύγει με τον Άντονι και δεν ήρθε. Ή ίσως κάτι πιο απαίσιο. Σκέφτηκα να το συμπεριλάβω γιατί, κατά τη γνώμη μου, η κάποτε εμφάνισή της παγίωνε την αρχική άποψη των περισσότερων θεατών για τον Άντονι και τη ζωή του.
The Ending of Junkyard
Το τέλος ήταν λαμπρό καθώς ήξερα ακριβώς ποιος έπρεπε να είναι ο δράστης. Αμέσως μετά τη σκηνή όπου ο Άντονι απομακρύνθηκε, περιορίσαμε για να δούμε τον Παύλο στο τρένο.
Κάθεται με τα μάτια ορθάνοιχτα. Είναι ξεκάθαρα σοκαρισμένος καθώς ο Άντονι κατεβαίνει και βγάζει με θλίψη το ματωμένο μαχαίρι από το στομάχι του, τρέχοντας γρήγορα μετά. Πίσω από όλες τις εικόνες που αναβοσβήνουν μπορούμε να δούμε το φθαρμένο πρόσωπο του Άντονυ καθώς απλώνει το χέρι του για το μαχαίρι.
Ήξερε ο Άντονι ότι ήταν ο Πολ που μόλις είχε μαχαιρώσει; Αν αυτό είναι αλήθεια, ανοίγει την ταινία σε ένα σωρό άλλες δυνατότητες και αφήνει το τέλος στην ερμηνεία. Κάτι άλλο που θα μπορούσε να προσθέσει θα ήταν αν ο Paul ήξερε ότι ήταν αυτός που τον μαχαίρωσε. Θα ήταν αυτό το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόταν ο Παύλος καθώς ξεγλιστρούσε;
Πιθανότατα, κατά τη γνώμη μου, και τα δύο είναι αληθινά, και ο Paul όχι μόνο ήξερε ότι ήταν αυτός, αλλά ο Anothony επέλεξε το ζευγάρι επειδή αναγνώρισε τον Paul και ήθελε να τον σκοτώσει και να τον ληστέψει ταυτόχρονα, παίρνοντας τελικά εκδίκηση για τον χρόνο που πέρασε στο φυλακή για τον υποτιθέμενο εμπρησμό που διέπραξε πίσω στο Junkyard.
Καθώς ο Paul ξεφεύγει από τις αισθήσεις του, μεταφέρεται και πάλι πίσω στο Junkyard. Το μέρος όπου ξεκίνησαν όλα. Είχα ανατριχιάσει κατά τη διάρκεια αυτής της τελευταίας σκηνής. Ήταν πραγματικά ένας εγκάρδιος αλλά απίστευτος τρόπος να τελειώσει η σύντομη αλλά αφηγηματική ιστορία.
Ήταν έμπειρα χρονομετρημένο με μια υπέροχη μουσική αποστολή και το γεγονός ότι έδειχνε τα δύο αγόρια να βλέπουν για άλλη μια φορά το Junkyard πριν τρέξουν τρέξιμο τόσο αθώα ήταν τέλειο. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει καλύτερα.
Θα ήταν όλα διαφορετικά αν ο Παύλος δεν είχε πει στην αστυνομία για τον Άντονι; Θα συνέχιζαν να είναι μαζί ως φίλοι; Ποιός ξέρει?
Το νόημα της όλης ιστορίας
Το θέμα είναι ότι ο τρόπος που μεγαλώνετε και το περιβάλλον σας επηρεάζουν στον πραγματικό κόσμο. Αλλά έχετε τη δύναμη να κάνετε σημαντικές επιλογές για να βελτιώσετε τη ζωή σας. Ακόμα κι αν έχετε έρθει από ένα φρικτό μέρος.
Το γεγονός ότι η ταινία μπορεί να μεταφέρει τόσα πολλά από την αφήγηση με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ ικανοποιητικό καθώς δεν χρειάζεται να βασιζόμαστε τόσο πολύ σε αυτό. Ταυτόχρονα, η ταινία καταφέρνει επίσης να αφήνει στοιχεία μέχρι την ερμηνεία, επιτρέποντας στον θεατή να καταλήξει στις θεωρίες του.
Ας ελπίσουμε ότι σας άρεσε αυτή η μικρού μήκους ταινία όπως και εγώ. Αν δεν σας άρεσε αυτή η ταινία μικρού μήκους, παρακαλώ με μάθω στα σχόλια γιατί και μπορούμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση.
Σας ευχαριστούμε που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε αυτήν την ανάρτηση. Εάν εξακολουθείτε να θέλετε κάποιο περισσότερο σχετικό περιεχόμενο, βεβαιωθείτε ότι έχετε εγγραφεί στη λίστα email μας και δείτε αυτές τις σχετικές αναρτήσεις παρακάτω.
Αφήστε ένα σχόλιο